خطاهای املایی در کودکان دوزبانه

بسیار پیش آمده که والدین و یا مربیان کودک دوزبانه از خطاهای املایی آن ها اعتراض داشته و گفته اند کودک دوزبانه شان بارها و بارها یک خطای مشابه را در املا داشته از این رو در این مقاله به بررسی متداول ترین خطاهای املایی در میان کودکان دوزبانه پرداخته ایم.

استفاده از حروف هم صدا و غیر هم صدا در واژه‌ها به حروف استثنا، جدانویسی و هم صدا معروف هستند. در زیر به منظور درک بهتر برای هر کدام از این خطاهای املایی چند مثال آورده می‌شود:

۱. جایگزینی غیر هم آوایی:

یعنی کودک دوزبانه حروفی که هم آوا نیستند، به جای هم می‌نویسد. برای مثال، (س) را به جای (ش)، (ح) را به جای (خ) و (ک) را به جای (گ) می‌نویسد.

۲. مشکل در همسانی آوایی:

یعنی کودک دوزبانه به دلیل شباهت آوایی حروف در واژه، قادر به تشخیص نوع حرف مورد نظر نیست. برای مثال، واژه‌های منظور، حیله، مغازه، بهار، حوله، سطل و صبر را به شکل: منزور، هیله، مقازه، بحار، هوله، ستل و سبر می‌نویسد.

۳. جابجایی:

کودک دوزبانه حروف را در واژه جابجا می‌نویسد و قادر نیست ترتیب و توالی حروف در واژه را رعایت کند. به عنوان مثال: (دارد) را، (دادر) و (مادر) را (مارد) می‌نویسد.

۴. خطای ناشی از مشکل توجه:

با وجود سالم بودن، گوش حساسیت لازم را برای تشخیص صداها ندارد. برای مثال، واژه‌های مسواک، زنبور، بشقاب، دنبال، ژاله، تجربه‌های، بندگان، شده‌ام، خوش، می‌گفت را به شکل: مسباک، زمبور، بشگاب، دمبال، جاله، تجربها، بنده‌گان، شوده‌ام، خش، می‌گوفت، می‌نویسند.

۵. اضافه نویسی:

برای مثال، واژه‌های صحیح، سبز، نهفته، داستان را به شکل: صبحح، سببز، نهنفته، داستتان، می‌نویسند.

۶. حذف کردن یا کلمات ناتمام (آغاز، وسط، پایان):

برای مثال واژه‌های باران، انتشار، باغبان، دیدار را به شکل اران، انشار، باغان،دیدا می‌نویسد.

۷. قرینه نویسی و وارونه نویسی:

کودک دوزبانه به هنگام نوشتن املا، واژه‌ها را صحیح اما به شکل وارونه یا قرینه می‌نویسند.