روش های مبارزه با ترس در کودکان دوزبانه
برای مبارزه با ترس، روش‌های مختلفی وجود دارد که به اهم آن‌ها اشاره می‌شود:
1- قرار گرفتن در محیط آرام.
برای غلبه بر ترس باید کودک دوزبانه شما در یک موقعیت راحت و آرام با موارد ترس مواجه شود. در این مواجهه باید والدین نیز همراه کودک باشند. و به کودک دوزبانه خود اطمینان دهند که هیچ‌گونه خطری متوجه او نمی‌باشد.
2- عامل ترس را بشناسید.
برای غلبه بر ترس باید عامل ترس را شناخت و در آن جهت، فرصت‌های موفقیت‌آمیز فراهم نمود. تا به تدریج ترس کودک دوزبانه از بین برود. مثلاً کودکی که از امتحان می‌ترسد، باید شرایطی فراهم کرد که در امتحان موفق شود. باید تشریفات امتحانی را کم کرد و سوال ساده داد تا دانش‌آموز موفقیت به دست آورد و این توفیق او مورد تشویق و تائید قرار گیرد. این روش به تدریج ترس دانش‌آموز را از امتحان کاهش خواهد داد.
3- ترس عاطفی.
زمانی که عامل ترس عاطفی باشد، باید با استفاده از روش گام‌به‌گام نسبت به تعدیل عامل و در نتیجه تخفیف یا از بین بردن ترس ناشی از آن اقدام نمود. کودک دوزبانه ای که از جدا شدن از والدین می‌ترسد باید به طور مکرر او را از والدین جدا ساخت.
به طوری که گفته شد روش کار بدین طریق خواهد بود که وسایل سرگرمی کودک دوزبانه را باید فراهم ساخت و در حالی که او مشغول بازی است. او را تحت نظارت پدربزرگ و مادربزرگ یا یکی از دوستان گذاشت و به او گفت که برای یک ساعت او را ترک می‌کنند. در این برنامه باید به تدریج وقت را بیشتر کرد و به موقع نیز مراجعت نمود. روشی که بچه را مشغول بازی کنند و بدون اطلاع او را ترک نمایند، به هیچ وجه مناسب نیست. این روش کودک دوزبانه دچار اضطراب و ترس را به انتظار برگشت مادر می‌گذارد و حس اعتماد و اطمینان به مادر را خدشه‌دار می‌سازد. بنابراین برای از بین بردن ترس از جدایی، بهترین روش خداحافظی با کودک برای مدت معلوم و مراجعت به موقع است و زمان نیز به تدریج اضافه گردد و در زمان غیبت مادر، فرد صالح و واجد شرایطی مواظبت کودک دوزبانه را عهده‌دار گردد.
پدر و مادر چنین تمریناتی را حتی از سنین 2 سالگی در مورد کودک دوزبانه خود باید انجام دهند و در مواجهه با بردن او به مهدکودک در صورت لزوم چند ساعتی در مهدکودک بمانند. و به تدریج این مدت را کم کنند تا بالاخره به طور عادی بچه را در مهدکودک بگذارند و بروند و در زمان تعطیلی او را به خانه برگردانند.
.jpg "مبارزه با ترس در کودکان")
4_ ترس اجتماعی
کودکان دوزبانه ای که از جمع می‌ترسند و قادر نیستند در حضور دیگران ابراز وجود کنند و مطالبی را اظهار نمایند، از این قبیل‌اند.
5_ ترس های مرتبط با تجارب تلخ گذشته
کودک دوزبانه ای که او را زیر دوش برده‌اند و یک‌دفعه آب سرد روی سرش ریخته‌اند، از حمام می‌ترسد. بچه‌ای که او را در باغ زنبور نیش زده از چنان موقعیتی ترس دارد. در مورد مبارزه با چنین ترس‌هایی باید کودک را در همان موقعیتی که ترسیده و تجربه‌ی تلخی که دارد عامل ترس با روش تدریجی و با حوصله مواجه ساخت تا ترس کودک در آن مورد از بین برود.
کودکی که از حمام می‌ترسد ابتدا می‌توان او را در حمام با اسباب‌بازی‌هایش مشغول بازی کرد. و ابتدا مقدار کمی آب در وان ریخت و به تدریج و طی چند روز آب وان را اضافه کرد تا بچه داخل وان با آب مانوس گردد. و بعد با باز کردن دوش با آب کم و به تدریج زیاد، ترس او را از حمام و دوش و آب‌گرم و سرد از بین برد.
در مورد زنبور و باغ نیز می‌توان به همراه کودک به محل مورد نظر رفت و در آنجا امکانات بازی مورد علاقهی کودک را فراهم ساخت و یا با دوچرخه‌سواری در محل، ابتدا با حضور و سپس در غیاب، او را متوجه ساخت که خطری وجود ندارد تا ترس بچه در آن مورد از بین برود.
6_ ترس از مدرسه
علل ترس از مدرسه عبارت است از:
- عدم تطابق و سازگاری کودک دوزبانه با محیط مدرسه، معلمان و همشاگردی‌ها.
- اختلال‌های جسمانی کودک مانند لکنت،ضعف زبان شنوایی و مانند آن.
- وابستگی زیاد به مادر و خانواده.
- ضعف درسی یا هوشی که در نتیجه کودک دوزبانه نمی‌تواند نمرات مورد نظر را بگیرد. و مورد تأیید معلم نیز قرار نمی‌گیرد.
- اعمال تهدید، تحقیر، سرزنش و تنبیه در مدرسه. برای مبارزه با ترس در رابطه با هر یک از عوامل مذکور باید علت را مشخص و با برنامه‌ریزی برای غلبه بر آن اقدام نمود.
چون ترس اکثراً بر اثر تربیت به وجود آمده لذا رفع آن با برنامه‌های جبرانی تربیتی امکان‌پذیر است. این مطلب را باید با پدر و مادر در میان گذاشت و به آنان تفهیم نمود که برای از بین بردن ترس کودک دوزبانه شان با استفاده از این اصل اقدام کنند. و بدانند که از بین بردن ترس به مراتب آسان‌تر از زندگی با ترسی ناشی از احساس و درماندگی است.
در عمق و بطن هر ترسی وحشت از اینکه شما نتوانید با آنچه در زندگی برایتان پیش می‌آید مقابله کنید، وجود دارد. لذا برای از بین بردن این وحشت باید مبارزه با آن را بپذیرید. و در این راه پشتکار و صبر و حوصله به خرج دهید و این مطلب را در نظر داشته باشید. که چون برای “بله” گفتن در مقابل مشکلات سخت است به “نه” گفتن پناه نبرید.