بررسی تعارض میان کودکان دوزبانه همسن
تعارضات میان خواهر و برادر و یا همسالان دیگر همواره یکی از دغدغه های والدین و مربیان کودکان دوزبانه بوده است. از آنجایی که والدین و مربیان همواره از کودک دوزبانه انتظار دارند تا در صلح و آرامش با دیگر همسالان خود ارتباط برقرار نماید ابتدا به تعریف رفتاری این تعارض در کودکان دوزبانه می پردازیم. کودک دوزبانه ای که با همسالان خود دچار تعارض می باشد یکی از ویژگی های زیر را داراست:
- دعوای (کلامی یا جسمانی) مکرر، آشکار و شدید با همسالان یا خواهر و برادرها.
- مسئولیت تعارضها را به گردن دیگران انداختن.
- اعتقاد به اینکه با او غیرمنصفانه رفتار میشود و والدین از خواهر و برادرها بیشتر جانبداری میکنند.
- روابط با همسالان یا خواهر و برادرها، با زورگویی، مبارزهطلبی، انتقامجویی، متلکگفتن و اذیت و آزار همیشگی مشخص میشود.
- در واقع هیچ دوستی ندارد یا فقط چند دوست دارد که آنها هم از نظر اجتماعی رفتارهای ناپسند مشابهی از خود نشان میدهند.
- نشان دادن الگوی عمومی رفتار که تکانشی، تهدیدکننده و انعطافناپذیر است.
- نشان دادن رفتار پرخاشگرانه نسبت به همسالان و فقدان همدلی قابل تشخیص نسبت به دیگران.
- امتناع از اینکه مانند همسالان خود به تحسین و تشویق واکنش نشان دهد.
- وجود حالت خصمانه در والدین نسبت به مراجع که نشان دهنده الگوی خانوادگی همراه با طرد، مشاجره و نبود احترام و عاطفه است.
حال که ویژگی های کودک دوزبانه دچار تعارض ا شناختید لازم است به عنوان والدین و یا مربیان یا شخصی که قصد رفع این مشکل رفتاری را در کودک دوزبانه دارید باید از تعیین هدف بلند مدت استفاده نمایید اهداف بلند مدت شما باید مانند موارد زیر دقیق و مشخص باشد:
1_ رقابت، همکاری، و رفع تعارضها به طور مناسب با گروه همسن و خواهر و برادرها.
2_ دستیابی به سازوکارهای سالم برای مهار کردن اضطراب، تنش، ناکامی و خشم.
3_ دستیابی به مهارتهای لازم برای ایجاد روابط مثبت با همسالان.
4_ خاتمه یافتن رفتار پرخاشگرانه و جایگزین کردن آن با جرأتمندی و همدلی.
5_ برقراری روابط توأم با احترام و اعتماد با همسالان و خواهر و برادرها.
6_ کسب مهارتهای والدینی لازم توسط والدین، به منظور الگوسازی احترام، مهربانی، مهرورزی و عدم پرخاشگری.
راهکارهای پیشنهادی برای والدین
1_از طریق تماس چشمی مداوم، گوش کردن فعال، توجه مثبت غیر مشروط و پذیرش صمیمانه، فعالانه اعتماد کودک دوزبانه خود را برای کمک به افزایش توانایی خود در تشخیص و ابراز احساسات خود تقویت کنید.
2_ درک و تلقی از ماهیت روابط خود با خواهر و برادرها و همسالان را بررسی کنید. درجهی انکار تعارض و فرافکنی مسئولیت تعارض به دیگران را ارزیابی کنید.
3_ در بازی برای تأیید احساسات، تفهیم محدودیتها و هدف قرار دادن جایگزینهای مناسبتر به جای تعارضات و پرخاشگری موجود در روابط با همسالان و خواهر برادرها، به کار ببندید.
4_ از رویکردهای بازی برای کمک به کنار گذاشتن تعارض با خواهر و برادرها یا همسالان و حل این تعارضها استفاده کنید.
5_ احساسات ابراز شده در بازی را تفسیر کنید و آنها را به خشم و رفتارهای پرخاشگرانه نسبت به خواهر و برادرها یا همسالان ربط دهید.
6_ با عروسکهای خیمه شب بازی، سایر عروسکها، یا حیوانات عروسکی نمایشنامهای بسازید که روشهای سازنده برای کنترل یا مهار تعارض با خواهر و برادرها یا همسالان را الگوسازی یا پیشنهاد کند.
7_ والدین را در استفاده از نوزاد بازی راهنمایی کنید که در آن، کودک دوزبانه میتواند هر روز در زمان تعیین شده، (سی دقیقه) نوزاد شود و از مادر یا والدین بخواهد که تمام نیازهای او را برآورده کنند. بعد از زمان تعیین شده دوباره با فرزند به شیوهای متناسب با سن او به عنوان عضو خانواده رفتار میشود.
8_ از تمرین پاره کردن کاغذ استفاده کنید که در آن والدین چندین دفترچه تلفن و روزنامه را در وسط اتاق قرار میدهد. و از خانواده میخواهد کاغذها را ریز ریز به هوا پرتاب کنند. تنها دو شرطی که در این بازی وجود دارد این است که آنها در پایان کار باید کاغذها را جمع کنند و آنها را به سمت همدیگر پرتاب نکنند.
9_ روش پا کوبیدن به زمین و ترکاندن حباب: در این روش خشم و احساسات ناکام کننده، از طریق ترکاندن پوشش حبابهای پلاستیکی تخلیه میشود. و در همان حال، تأکید میشود که این احساسات بخشی از زندگی روزمره هستند و آنچه که اهمیت دارد نحوهی کنار آمدن با آنهاست. سپس با کودک دوزبانه یا نوجوان دربارهی اینکه چگونه «خشم از میان انگشتان او به هوا میرود» گفتگو کنید.
10_دربارهی احساسات به کودک دوزبانه خود آموزش دهید. و بر این مسئله تمرکز کنید که دیگران وقتی هدف اعمال پرخاشگرانه قرار میگیرند، چه احساسی دارند. سپس از او بپرسید که دوست دارد دیگران چه رفتاری با او داشته باشند.
11_ از قصه درمانی برای افزایش آگاهی از احساسات و راههای همکاری با دیگران استفاده کنید.
12_ بازی «صحبت کردن، احساس کردن و اقدام کردن» را برای افزایش آگاهی فرزند از خود و دیگران به کار ببرید.
13_ از بازی «کنترل خشم» یا بازیهای مشابه برای گسترش راههای کنار آمدن کودک دوزبانه یا نوجوان با احساسات پرخاشگرانه استفاده کنید.
14_ از بازی «تعارض اجتماعی» برای کمک به کودک دوزبانه یا نوجوان در یادگیری مهارتهای رفتاری، به منظور کاهش دادن نگرشهای رفتارهای ضداجتماعی بین فردی استفاده کنید.
15_ برای ارزیابی پویاییها و همدستیهایی که ممکن است. عامل اصلی تعارض با همسالان و خواهر و برادرها باشند، جلسات خانوادهدرمانی برگزار کنید.
16_ با ابراز غیرمحترمانهی احساسات در جلسهی خانوادگی، مقابله کنید. و از فنون الگوسازی، اجرای نقش و تمرین رفتار برای آموزش همکاری، احترام و حل مسالمتآمیز تعارضات استفاده کنید.