خود زشت انگاری دربزرگسالی کودکان دوزبانه
برای خیلی از ما پیش آمده با کودکان دوزبانه و حتی بزرگسالانی برخورد داشته ایم که از ضاهر خود به شدت ناراضی بوده و مدام در فکر ایجاد تغییراتی در ضاهر خود هستند. این پدیده را خود زشت انگاری می نامند که به نوعی از عواقب عدم اعتماد به نفس و عزت نفس در کودک دوزبانه یا فرد بزرگسال می باشد.
تصویر بدنی هر کودک دوزبانه و یا فرد بزرگسال از خودش یک ساختار چند بعدی،شامل افکار، اعتقادات، احساسات و رفتارهای مرتبط با بدن است.
همان‌طور که این تعریف نشان می‌دهد، تصویر بدن هر کودک دوزبانه و یا فرد بزرگسال از خودس فقط یک ساختار یک‌بعدی نیست و شامل چهار جنبه است:
چگونه بدن خود را می‌بیند.
در مورد بدن خود چه احساسی دارد. این بخش مربوط به میزان رضایت یا نارضایتی نسبت به شکل، وزن و اندام بدن است.
در مورد بدن خود چگونه فکر می‌کند.
نحوه رفتار کودک دوزبانه شما در نتیجه تصویر ادراکی، عاطفی و شناختی در مورد بدنش چیست. تصویر منفی از بدن تأثیر زیادی بر سلامت روحی و جسمی دارد. درک نامناسب از تصویر ذهنی بدن و عدم رضایت از آن‌یکی از عوامل مهم ایجاد مشکلات زیر است:
اعتماد به نفس کم
ترس از جامعه
اختلالات خوردن
اضطراب و استرس
افسردگی
استعمال سیگار
مصرف الکل
هزینه پولی بالا
افکار خودکشی
.jpg "اختلال خود زشت انگاری در کودکان")
اختلال خود زشت انگاری
اختلال بدشکلی بدن یا خود زشت نگاری ((BDD)body dysmorphic disorder) عبارت است از مشغله مداوم ذهنی و تصور اغراق‌آمیز در مورد نقص ظاهری که اصلاً وجود ندارد یا بسیار جزئی است.
خود زشت نگاری ممکن است در مورد هر قسمتی از بدن وجود داشته باشد، اما اغلب در مورد مو، پوست، بینی، فرم سینه و شکم دیده می‌شود. نقص درک شده ممکن است فقط یک نقص جزئی باشد یا وجود نداشته باشد، اما برای کسی که مبتلابه BDD است، نقصی مهم و قابل توجه است که اغلب موجب ناراحتی شدید احساسی و اختلال در عملکرد روزانه می‌شود.
خود زشت نگاری در هر کودک دوزبانه و یا فرد برگسالی ممکن است نمایان شود اما معمولاً در سنین نوجوانی و زمانی که دختران و پسران به مرحله بلوغ می‌رسند، شروع می‌شود.
کودکان دوزبانه و یا بزرگسالان مبتلابه BDD ممکن است برخی از رفتارهای اجباری یا تکراری را انجام دهند تا مشکل خود را پنهان کنند یا بهبود دهند، هرچند این رفتارها تنها به‌طور موقت وی را تسکین می‌دهد و در بسیاری از موارد با تغییر در ظاهر و جراحی پلاستیک و یا حتی خودکشی پایان می‌یابد.
مثال‌هایی از رفتار افراد مبتلا به BDD به شرح زیر است:
استتار (با بدن، لباس، آرایش، مو، کلاه و غیره)
مقایسه بدن خود با ظاهر دیگران
چک کردن مداوم در یک آینه
اجتناب از آینه
نظافت بیش‌ازحد
ورزش بیش‌ازحد
تغییر لباس بیش‌ازحد
بهبود تصویر بدن مثبت
بهبود تصویر بدن خود برای کودک دوزبانه و حتی فرد بزرگسال می‌تواند سخت باشد، اما قطعاً قابل انجام است. مهم‌ترین کاری که باید انجام داد، بی‌توجهی به تبلیغات و پرهیز از مقایسه کردن است.
بالا بردن سطح آگاهی جامعه در خصوص اصول مهم سلامتی جسمی و روحی اگر به‌درستی و به‌طور مداوم انجام شود، در طول زمان، می‌تواند تقلید کورکورانه از رسانه‌ها را کاهش دهد یا به‌طور کامل ناپدید کند.
تحقیقات نشان می‌دهد بسیاری از انسان‌ها در سراسر جهان از شکل بدن خود رضایت ندارند و به همین دلیل با مشکلات روحی زیادی روبه‌رو می‌شوند. در صورتی که شما هم با این مشکل رو به رو هستید کافی است از همین امروز شروع به ورزش کردن کنید حتی اگر فقط چند دقیقه در روز باشد.
هیدر هاسنلاس از دانشگاه فلوریدا، ۵۷ مطالعه که تاکنون در مورد ورزش کردن و اثراتش روی چگونگی احساس انسان‌ها صورت گرفته بود را بررسی کرد و در نهایت متوجه شد ورزش کردن حتی در صورتی که بسیار ساده و در حد چند دقیقه باشد، می‌تواند به انسان‌ها در داشتن تصور بهتری از خود و شکل بدنشان کمک شایانی کند.
او در این باره گفت: بسیاری از انسان‌ها فقط در صورتی تصور مثبتی در مورد خود و شکل بدنشان پیدا می‌کنند که به صورت حرفه‌ای اقدام به فعالیت‌های ورزشی کنند؛ اما تحقیقات چیز دیگری را نشان می‌دهد. نتیجه روانی حاصل از ورزش کردن بسیار با نتیجه فیزیکی آن متفاوت است و ذهن انسان نسبت به فعالیت‌های ورزشی بسیار سریع‌تر از بدن او پاسخ مثبت می‌دهد.
دانشمندان طی این تحقیقات متوجه شدند:
اثرات روانی ورزش کردن روی زنان بیش‌تر از مردان است. به طوری که زنان احساس بهتری در مورد خودشان در مقایسه با مردان پیدا می‌کنند.
هاسنلاس در این مورد گفت: فاصله بین احساس رضایت در مردان و زنان بسیار از آن‌چه تصور می‌کردیم، بالاتر است. زنان در این مورد از مردان خوش‌بین‌تر هستند و با ورزش کردن احساس بهتری از خودشان پیدا می‌کنند. همچنین این تحقیقات نشان می‌دهد افراد مسن نسبت به جوانان نتیجه بهتری از ورزش کردن می‌گیرند که یکی از دلایل آن نگرانی بیش‌تر آن‌ها در مورد سلامت خودشان است.
نارضایتی نسبت به شکل بدن محدود به بزرگسالان نیست بلکه طی دهه‌های گذشته کودکان دوزبانه نیز به این گروه از انسان‌ها در سطح جهان اضافه شده‌اند. علاقه‌مندی کودکان دوزبانه به لوازم آرایش و پایین آمدن سن اعمال جراحی مانند عمل جراحی بینی و مانند آن گواه این مدعاست.
اما با وجود اثرات ثابت شده ورزش کردن روی بهبود تصور انسان‌ها نسبت به شکل بدن، هنوز هم بسیاری از افراد ورزش را به عنوان آخرین گزینه انتخاب می‌کنند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد افرادی که از شکل بدن خود راضی نیستند هنوز هم به ورزش کردن علاقه خاصی نشان نمی‌دهند.
کاتلین مارتین گینس، استاد حرکات بدن انسان از دانشگاه مک مستر در انتاریو در این باره گفت: تحقیقات نشان می‌دهد اعمال جراحی، رژیم‌های غذایی سخت و دشوار، محصولات آرایشی و بهداشتی تأثیر بسیار کمی روی روحیه انسان‌ها دارد.
اثرات روحی این اعمال موقتی است و بعد از مدتی فرد دوباره به سمت این روش‌ها باز می‌گردد.
برای اینکه به درستی این موضوع پی ببرید کافی است به افرادی توجه کنید که تاکنون چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و باز هم از چهره و بدن خود رضایت ندارند. در حالی که با ورزش کردن به صورت منظم می‌توان رضایت بسیار بهتری نسبت به شکل بدن پیدا کرد و نتیجه بهتری گرفت.