فواید بازی درمانی در کودکان دوزبانه

هدف از بازی درمانی ایجاد یک محیط صمیمانه و راحت است تا کودک دوزبانه بتواند در هنگام درمان از توانایی‌های خود در حل مشکلات بهره بگیرد. بازی درمانگر بدون توجه به ارزش‌ها، و رفتارهای پذیرفته شده، کودک دوزبانه شما را درک می‌کند. او با منعکس کردن آن چه که کودک می‌گوید، افکار و احساسات وی را اصلاح می‌کند.

بر اساس این واقعیت، بازی به وسیله‌ای تبدیل می‌شود که کودک دوزبانه می‌تواند از طریق آن، به اظهار ضمیر ناخودآگاه خود بپردازد. و احساسات، ترس‌ها و نگرانی‌های خود را ابزار نماید.

بازی درمانی به دو صورت مستقیم یعنی با دخالت و راهنمایی بازی درمانگر و غیرمستقیم. یعنی بدون دخالت بازی درمانگر صورت می‌گیرد. در روش غیرمستقیم، کودک دوزبانه هر جهتی را که می‌خواهد، انتخاب می‌کند. و به طور کلی به او اجازه داده می‌شود که در هنگام درمان، آزادانه بازی کند و جز به جز تغییر یابد. البته این تغییرها منوط به تجارب، طزر تلقی، افکار و احساسات گذشته کودک است. که باعث پدید آمدن بصیرت یعنی آنچه لازمه یک درمان موفقیت آمیز است، می‌شود. در این روش، به کودک دوزبانه اجازه داده می‌شود خودش باشد.

بازی فرصتی است تا کودک دوزبانه شما ، احساسات نهفته خود را از عمق به سطح آورد و با آنها روبه رو شود. کنترل کردن آنها را یاد بگیرد و یا از آنها دست بردارد.

هنگامی که کودک دوزبانه به حالت رهایی از احساسات و عواطف نهفته خود می‌رسد، درک صحیح خویش را آغاز می‌کند. و به عنوان پاداش، حق فکر کردن، تصمیم گرفتن و شناساندن خود را به عنوان یک فرد به دست می‌آورد.

اتاق بازی درمانی، محیط رشد و نمو مناسبی است که کودک دوزبانه مهم‌ترین فرد آن جاست. محیط در اختیار او و او در اختیار محیط است به طوری که هیچکس به او نمی‌گوید چه کار بکند و یا هیچکس از او انتقاد نمی‌کند. به کودکی که در اتاق بازی پذیرفته شده است، احترام گذاشته می‌شود. و او می‌تواند با آزادی تمام احساسات خود را ابراز نماید. به همین دلیل برای کودک دوزبانه فرصت مناسبی پیش می‌آید و آزادی کودک جایگزین پیشنهادها، محدودیت‌ها، انتقادها و عدم تأیید بزرگسالان می‌شود.

پذیرش و درک دوستانه در اتاق بازی درمانی، به کودک دوزبانه آرامش و امنیت خاطر می بخشد و او می‌تواند استقلال خود را بدست آورد. اسباب بازی‌ها، وسیله‌ای برای بیان احساسات کودک هستند و بازی آزاد، وسیله‌ای برای بیان و تشریح شخصیت کودک است. بدیهی است که هدف بازی درمانی، جانشین کردن رفتار خاص مورد نظر بزرگسالان، به جای رفتار کودکان دوزبانه نیست.

از این رو پیش از درمان، مصاحبه تخصصی وجود ندارد. و بازی درمانگر، بدون توجه به نشانه‌های رفتاری، کودک دوزبانه را در همان وضعیت که قرار دارد، می‌پذیرد. و معتقد است آنچه که در گذشته برای کودک اتفاق افتاده، فاقد اهمیت است. زیرا زندگی همواره در حال تغییر و تبدیل است و حالتی پویا دارد.

به این سبب اگر جریان درمان را به تجربه‌های گذشته بازگردانیم. کودک دوزبانه به همان حالات گذشته باز می‌گردد و امکان رشد در زمان حال را از دست می‌دهد.از سوی دیگر، کودک هنگامی که آماده بازی درمانی می‌شود، چیزهایی را انتخاب می‌کند که برای او با اهمیت است.