مکیدن انگشتان در کودکان دوزبانه
به هنگام بزرگ کردن هر کودکی که از مادر متولد می شود والدین همواره با چالش های متفاوتی روبرو هستند. چالش هایی مانند اضطراب، خشم،پرخاشگری و ... یکی از همین چالش ها که می توان گفت به نوعی از مهم ترین آن ها نیز محسوب می شود خوردن یک یا چندانگشت در کودکان دوزبانه است.مکیدن شصت و دیگر انگشتان در دوران شیرخواری و در کودکان دوزبانه نوپا، شایع و طبیعی است. بعضی از کودکان دوزبانه از همان ماههای اول، یعنی در سنین سه یا چهار ماهگی شروع به مکیدن شصت خود میکنند.کودک دوزبانه در این سن ابتدا بعد از خوردن شیر، شروع به مکیدن شصت یا انگشت خود میکند، سپس به تدریج در مواقع دیگر و قبل از شیر خوردن نیز شصت خود یا دیگر انگشتانش را میمکد.
کودک دوزبانه در سن شش یا هفت ماهگی که اشیا مختلف را به سمت دهان خود میبرد، شصت و یا دیگر انگشتان دست خود را نیز داخل دهان میکند و آن را میمکد. اگر مادر، انگشت کودک دوزبانه خود را از دهانش خارج کند، او دو مرتبه انگشت خود را داخل دهان میبرد.
بعضی از مادرها در مقابل این عمل کودک دوزبانه خود نگران میشوند و از پزشک نسبت به علاقهی مکیدن انگشت سوال میکنند. مادر باید بداند مکیدن شست و دیگر انگشتان در دوران شیرخواری، طبیعی است. و اگر کودک دوزبانه به مکیدن شصت و دیگر انگشتان خود علاقهمند است، سعی مادر در متوقف کردن این عمل، نتیجه نخواهد داشت.
مکیدن انگشت تا سن هجده ماهگی کم و بیش وجود دارد. در این سن به اوج شدت خود میرسد. به طوری که ممکن است کودک دوزبانه شما چندین ساعت در روز و شب قبل از خواب انگشت خود را بمکد. مکیدن انگشت در سن دو سالگی کم میشود؛ مخصوصاً در خلال روز، ولی در این سن هنگامی که کودک دوزبانه شما گرسنه، خسته، بیخواب و یا ناراحت شود؛ شروع به مکیدن شست خود میکند.
در سن دو و نیم تا سه سالگی، مکیدن انگشت در خلال روز کمتر میشود. ممکن است کودک دوزبانه زمانی که دچار هیجان میشود مانند موقع تماشای تلویزیون و یا دیدن شیئی به تدریج کاسته میشود. و کودک دوزبانه ممکن است فقط در شب و به هنگام خوابیدن، انگشت خود را بمکد؛ ولی به تدریج و بدون کمک پدر و مادر این عادت کودک ترک خواهد شد.
بنابراین در مقابل سوال پدر و مادرانی که از مکیدن انگشت کودک دوزبانه خود نگراناند. باید گفت شما به عنوان پدر و مادر باید با دوران طبیعی مکیدن انگشت کودک که در بالا اشاره شد آشنا باشید. و بدانید که مکیدن انگشت باید سیر خود و دوران طبیعی خود را طی کند. اگر مادر بخواهد چنین دورهی طبیعی را زودتر متوقف سازد، نتیجهای نخواهد داشت. و باید صبر کند تا این دوران به پایان برسد.