بررسی اختلال خود کم بینی در کودکان دوزبانه
احساس حقارت و خود کم بینی در کودک دوزبانه یعنی ارزشیابی غیرمنصفانه کودک از خود و مشکلاتش. دلایل عمدهای برای ایجاد این حس در کودکان دوزبانه وجود دارد که عبارتند از:
- توقعات بیش از حد والدین و اطرافیان از کودک دوزبانه می تواند یکی از علل بروز اختلال خود کم بینی در کودک دوزبانه شما باشد. مثلاً اکثر والدین انتظار همیشه بهترین بودن را از فرزند خود در مدرسه و سایر رقابت ها دارند.
- مقایسه کردن و انتظارات بیش از حد دیگران از کودک دوزبانه و یا خود او از خودش نیز می تواند سبب بروز این اختلال گردد. مثلاً فرد انتظار دارد همیشه بهترین باشد ولی هیچگاه نمیتواند به این موقعیت دست یابد و در نتیجه احساس بیکفایتی و حقارت میکند.
- شکستهای پی در پی کودک دوزبانه ، ندادن حق تصمیمگیری به کودک هم سبب بروز این مشکلات می شود. معمولاً کودک دوزبانه ای که دچار احساس حقارت است نسبت به انتقاد حساسیت زیاد دارد و واکنش صریح و سریع نشان میدهد. به طور مثال اگر کودک دوزبانه ای در کلاس درس مسئلهای را غلط و اشتباه حل کند بهطور غیرمنطقی میخواهد ثابت کند که حل مسئله صحیح است.
همچنین چنین کودکانی از کوچکترین حرکات، اشارات، خندهها و در گوشی حرف زدنهای دیگران میرنجند و مضطرب میشوند و همیشه منزوی و گوشهگیر هستند و از چاپلوسی دیگران نسبت به خود احساس لذت میکنند. چنین کودک دوزبانه ای دیگران را تحقیر مینماید و اشتباهاتشان را بزرگ نشان میدهد.
شما به عنوان والدین برای رفع این مشکل و برطرف نمودن این اختلال در کودک دوزبانه خود باید آگاهی خود را بالا ببرید و از روش های مختلف کمک بگیرید تا بتوانید کودک دوزبانه خود را از این احساس بد رها نمایید.از این رو در ادامه چند راه برای کمک به شما والدین عزیز معرفی نموده ایم:
1- از مقایسه کردن و سرزنش کردن کودکان دوزبانه خود با دیگران بپرهیزید.
2- تواناییها و استعدادهای کودک دوزبانه خود را بیان کرده و نشان دهید.
3- کودک دوزبانه خود را به کسب مهارتهای مناسب با تواناییهایش تشویق نمایید.
4- از آنجایی که کودک دوزبانه ای که دچار خودکمبینی است اعتماد به نفس و عزت نفس پایین دارد،شما به عنوان والدین باید بتوانید برای رفع این مشکل بکوشید.
5- زمانی که فرزندتان در مسابقه یا امتحانی شکست میخورد او را سرزنش و تحقیر نکنید.
6- باید توجه داشته باشید که دادن مسئولیتهای خارج از حد توان کودک دوزبانه می تواند این اختلال را تشدید نماید از این رو شما با دادن مسئولیت های در حد توان به او و تشویق کردنش بعد از انجام موفق آن تصمیم می توانید همراه خوبی در مسیر موفقیت او باشید.
7- روابط اجتماعی او را گسترده کرده و او را تشویق نمایید در فعالیتهای گروهی، ورزشی و هنری شرکت نماید.